Steden en stedelijke regio’s zijn continu in ontwikkeling, vooral in deze tijd van ingrijpende maatschappelijke en technologische veranderingen. De wereld beweegt snel, maar ruimtelijke aanpassingen kunnen vaak dat tempo niet bijhouden. Door de lagenbenadering als lens te gebruiken, zie ik een steeds grotere kloof ontstaan: mensen (de occupatielaag) willen sneller vooruit dan wat ruimtelijk (de netwerklaag) haalbaar is.

Ondertussen staat de ondergrond nog meer onder druk door ambitieuze ruimtelijke wensen. En alsof dat niet genoeg is, is er volgens mij nog een extra, snellere laag ontstaan bovenop de klassieke lagenbenadering: de technologische laag.

De toenemende spanning tussen deze lagen brengt frictie en onrust met zich mee. Denk bijvoorbeeld aan de (toenemende) woningnood, de energietransitie, de mobiliteitsvraagstukken, de stikstofproblematiek en de groeiende uitdagingen rondom een gezonde leefstijl. Dagelijks worden we via de media geconfronteerd met onheilspellende berichten.

Ik ben van mening dat we écht anders moeten omgaan met onze stedelijke leefomgeving. Dit vraagt om een nieuwe eigentijdse aanpak gebaseerd op moderne inzichten in technologie, duurzaamheid en toekomstbestendige economische principes.

Hoe komen we daar? Dat ontdekken we als maatschappij samen. Vanuit mijn persoonlijke én professionele betrokkenheid kijk ik met een brede, filosofische blik naar de toekomst van Nederlandse steden. Hierbij put ik inspiratie uit het verleden en analyseer ik trends en ontwikkelingen die onze stedelijke leefomgeving vormgeven.

Ik ben om die reden begonnen met een experiment: ik ga met een AI (ChatGPT) 'in gesprek' om te verkennen welke mogelijke richtingen er zijn voor de toekomst van steden en stedelijke ontwikkeling.

Neem hiervoor een kijkje op mijn blogposts of lees hierover op mijn LinkedIn-profiel. Je kan ook altijd contact met me opnemen.